قسمتی از متن شکایت و دادخواستی که وکیل محترمی به نمایندگی از مدیریت حوزه علمیه استان و شورای شهر و شهرداری یزد به دادگاه ارائه داده است：
« از آنجا که نظام جمهوری اسلامی ایران دارای ارکان و ارزشهای بسیاری از جمله نهاد روحانیت حوزه های علمیه بوده و حفظ و ترویج فرهنگ اسلامی و مذهب اثنی عشری بر هر فردی و نهادی فرض می باشد، شورای شهر یزد با مصوبه ای قانونی و تکلیف بر شهرداری یزد اقدام به کمک «جزئی» نسبت به ساخت پروژه ای عظیم حوزه علمیه مدینه العلم کاظمیه یزد نموده و این امر در راستای ترویج دینداری و دین مرسی در شهر دارالعباده یزد انجام که یک رسم از جمله وظایف قانون و شرعی این شورا و شهرداری تلقی میگردد متاسفانه «فردی معلوم الحال» بنام محمد رضا شوق الشعرا مدتی است با درج مطالب کذب و خلاف واقع و به قصد تشویش اذهان عمومی در انواع سایت ها و فضای مجازی.... .
به استناد مواد608و 609 و 697 و 698 قانون مجازات اسلامی و ماده 18 قانون جرائم رایانه ای و ماده 6 و 27و 3 قانون مطبوعات نسبت به تعقیب و کیفر مشتکی عنه و دستورات لازم مبذول فرمایید»
و اما این کمک جزیی، چقدر و چه اندازه وچند میلیون تومان بوده است و بر مبنای چه قانونی و از کدام محل و چگونه به مدینه العلم کاظمیه ای که برای ساخت و تکمیلش، به بیش از دهها میلیارد تومان نیاز است، پرداخت شده !؟ براستی مبلغ جزیی در نگاه شورای شهر چند است!؟
یکی از اعضای محترم شورای شهرگفته است:«پیشنهاد کمک 180 میلیونی رد شد، با پنجاه درصد تخفیف یعنی نود میلیون بازهم رای نیاورد، پیشنهاد شد شن و ماسه به آنها بدهند باتخفيف تا نود میلیون تومان، رای آورد»
و جناب آقای مطهریان، عضو و سخنگوی محترم شورای شهر نیز گفته اند: «همه مصوبات شورا در سایت شورا قراردارد. کمک به مدینه العلم هم مانند سایر کمک ها دارای مصوبه ای شفاف و روشن است. هم مبلغش و هم محلش در مصوبه آمده است. و  «مبلغش 90 میلیون و محلش ماده 17 بودجه سال 93 که از این محل تخفیف 50 درصد شن و ماسه ای که از سازمان عمران به آنجا برده شده است به سازمان پرداخت شده است»
و اما وکیل محترم، جناب آقای (ز) تا بحال اینجانب را دیده اند که تشخیص معلوم الحالی ما را داده اند!؟ و وکیلی که نتواند ادب و حرمت قانون و متهم و شأن وکالت را حفظ کند، چگونه می تواند در پی و جستجوی عدالت و حقیقت باشد؟